- Ընտրի՜ր շաղկապով սկսվող վերնագրերից մեկը և գրի՜ր պատում։
«Որովհետև ես հասկանում եմ․․․»
«Քանի որ կյանքում ամեն ինչ պատահում է․․․»
Կար մի տղա, նա դպրոցական էր և հերթական անգամ երբ ցանկանում էր տանից դուրս գալ, որպեսզի այցելի դպրոց տղայի մայրը ասում է։
— Տղաս վերցրու ևվս մեկ զույգ ձեռնոց ձյուն խաղալու համար;
բայց տղան չի լսում իր մայրիկին և գնում է դպրոց; Տղան դասամիջոցին դուրս է գալիս որպեսզի խաղա իր ընկերների հետ ձնագնդիկ սակայն նրա ձեռնոցները թռչվում են և նա չի կարողանում երկար խաղալ և բազմաթիվ այդպիսի դեպքեր են պատահում տղայի հետ և ամեն անգան նա չի լսում իր մայրիկի խորհուրդները և ամեն անգամ նրա մոտ ոչինչ չի ստացվում; Մի քանի տարի տղան չի լսում իր մայրիկին, բայց հիմա տղան ցանկացած տեղ այցելելիս վերցնում է իր հետ նույնիսկ այն իրերը, որոնք նրան պետք չէին; Մի օր իր ընկերը հարցնում է ինչու էս այսքն իր վերցնում քեզ հետ իսկ տղան պատասխանում է Քանի որ կյանքում ամեն ինչ պատահում է;
«Ու այդ օրվանից ես միշտ ժպտում եմ․․․»
2. Պարզ նախադասությունները փակագծում գրված շաղկապով կամ դերանունով միացրո՛ւ, դարձրո՛ւ բարդ նախադասություն (անհրաժեշտության դեպքում դրանցում որոշ փոփոխություննե՛ր արա): Գառնուկը ջրհորում մի բան տեսավ: Դա դաշտում տեսնելիս կփախչեր: (ինչ որ) Պապն այդ օրը պատմում էր: Աղջիկը դա վաղուց էր ուզում իմանալ: (ինչ որ) Մի բան ծածկում էր աղբյուրն ու գուռը: Դա ընկած էր քիչ հեռու, թափթփված ճյուղերի մեջ: (ինչ, ինչ որ) Մրջյունը մի ժամանակ մարդ էր: Նա զբաղվում էր հացահատիկի մշակությամբ: (որ) Պայմանը դա էր: Գիքորը պիտի տունը մաքրեր, ամանները լվանար, ոտնամանները սրբեր: (որ)
3. Նախադասություններն ավարտի՛ր (ուշադրությո՛ւն դարձրու կետադրությանը):
Հյուրերի բազմությունը շարժվեց դեպի դահլիճ որպիսի դիտեն համերգը: Հյուրերի բազմությունը շարժվեց դեպի դահլիճ, և հիացան բեմադրությամբ: Արդեն մի շաբաթ ուշացրել եմ խոստացածս նվերն ու ժամանակն է, որ նվիրեմ: Արդեն մի շաբաթ ուշացրել եմ խոստացածս նվերն, ու վաղը կնվիրեմ: Տղաները սկյուռին հավանաբար մոռացել էին կամ հիշում էին, բայց չէին ցանկանում այցելել սկյուռիկի տուն: Տղաները սկյուռին հավանաբար մոռացել էին, կամ ժամանակ չունեին:
4. Կետադրի՛ր Ամառային սիրուն երեկո էր և արեգակն արդեն թեքվում էր դեպի իր մուտքը: Մի փոքր տոթ օդին խառնվել էր, մեղմ հովիկը և զբոսնելը հաճելի էր դարձել: Հանգստյան օր էր, ծովափին շատ մարդիկ կային: Բոլորն անհանգիստ էին և հայացքներն ուղղել էին ծովում ինչ-որ կետի: Ոչ ոք չէր ուզում բան ասել և չէր էլ ուզում լսել ինչ- որ բան: Միայն բարձրախոսն էր, անտարբեր ընդհանուր հուզմունքին և բարեխղճորեն իր գործն էր անում. զբաղեցնում էր հանգստացող հասարակությանը: Հաղորդավարը միապաղաղ ձայնով ինչ-որ բան էր կարդում և այդ ձայնը մատնում էր ձանձրույթն ու հոգնածությունը: Մակույկավարների տնակում անվերջ զնգում էր հեռախոսը և ոչ մեկը չէր մոտենում, որ խոսեր կամ գոնե անջատեր այն:
5. Նախադասության մեջ շարադասության սխալ կա. ուղղի՛ր: Որոշակիորեն արահեստը ձգվեց բլուրն ի վեր, ու հասկացա, որ հասել ենք բլուրի ստորոտին: Դանակով ծակծկող փշերն ու լիանաները կտրում ու ճամփա էր բացում ետրից եկողների համար: Նա աղմկոտ էր շնչում, բայց անաղմուկ ոտքերը դնում էր փափուկ խոտի վրա: Շատ հեշտ էր բարձրանում, կարծես հարթ քայլում էր ճանապարհով: Շատ լավ խոտերի բույնը քողարկում էին:
6. Նախադասությունը ժխտակա՛ն դարձրու երկու ձևով՝ ընդգծված բառերը չփոխելով և փոխելով: Ստացված նախադասությունների մտքերը համենատի՛ր:
Մի ժամանակ բոլորն ուզում էին այստեղ գալ հանգստանալու: Բոլորը լրջորեն վերաբերվեցին այդ առաջարկին: Ինչ-որ մեկը համառորեն թակում էր ձեր դուռը: Երկրում դեռ հարուստ բուսական աշխարհ ունեցող տեղեր կան: Դիմորդը բոլոր հարցերին պատասխանեց:
Միլենա Կարապետյան բլոգ 